Özet
Beden mekanın içeriğinin davranması durumunda belirginleşmektedir. Bu oluşumun varoluşu döngüsel bir anda kendi mantığını oluşturarak meydana gelmektedir. Etrafındaki içerik ile ortak bir dil oluşturur. Bu dil ‘mimari refleks’ olarak açıklanabilir. Bir dil olarak refleksin özelliği varoluşu sırasında kendi kuralını beraberinde getirmesidir. Dolayısı ile çevresiyle sağladığı uyum özgünleşmektedir.
‘Yok’luk kavramı üzerinden ‘yaratık’ın mimarisi sorgulanmaktadır. Bu, mimari protez tasarımı olarak incelenebilir. Hareket bir eksik beden parçası, duyu organı olarak ele alınır ve tüm mekan vücudun derisi haline gelir. Refleks kavramı ile davranışlarını inceleyebileciğimiz yaratığın oluşumuna katılabiliriz. ‘His’ ve ‘şey’in kendi varlığı çakışmaktadır. Yaratık, ‘refleksif yabancı benlikler’ algılanmaktadır.
Bireyin kendisini ‘mekan-ağ’a bir protez olarak yerleştirmesi, mekanın bu değişken, yaşayan proteze uyum sağlaması önemli bir strüktür anlayışını getirmektedir. Görüntü seyirci ilişkisi döngüsünde odağın, merkezin çoğul olması nedeni ile ağ açık bir sisteme dönüşmüştür.
Rüya ve sinemaya özgü davranışları inceleyerek göçebe, yaratık, refleks olarak sınırları koyulmuş mimarlığa ait kesitler, durumlar örneklemek ve bu ağ mekanın ve sınırlarının nasıl işlediğini deneyimleyebileceğimiz insan ötesi yaratığın mimarisi kavramı altında bir metin oluşturmak amaçlanmıştır.
‘Doğum için uygun ortam’ bölümünde psikolojik topoğrafyaları ortaya çıkartmak amacıyla filmler ve kavramlar incelenmiştir. Sesli düşünme kavramı, ‘beden’in ve bu tezde ‘denemeler’ bölümünün önemli bir niteliğidir. ‘Kendini oluşturan mekansal kasılmalar’, ‘kameranın tanıştırdığı mekansal varoluşlar’ incelemeleri, ‘beden takvimi’, ‘materyalini oluşturan strüktür’, dile dayalı mekan denemeleri ile ‘kütle’, ‘protez’ ve ‘birey’ tasarımlarını sorgulamaktadır.
Bu tez çalışması süresince metin dışında gerçekleştirilmiş video çalışmaları da denemeler bölümünde yer almaktadır. Eleştiri ve araştırma amaçlı kurulan ilişkileri yanında kendi kendilerini dışa vurmaları önemlidir.
Farklı okumalara olanak vermesi düşünülmüş denemeler bölümünde resimler metin olarak, bazı metinler de resim olarak yer almışlardır.
Tezin oluşumunda önemli rolü olan, alıntı yapılmamış filmler kaynaklarda gösterilmiştir.
* Body, Space and Architectural Reflex.
Summary
Body is apparent when the substances of space behaves. The existence of this formation becomes by creating its own logic in a cyclic instant. Forms a common language with the surrounding substances. This language could be described as ‘architectural reflex’. ’Reflex’ brings its own set of rules in its formation and becomes a particular language. Therefore it blends itself with its surroundings in a unique manner.
The architecture of the ‘creature’ is being questioned via the concept of ‘absence’. This can be studied as an architectural prosthesis design. The movement can be approached as a missing body part, a sense organ and thus the entire space becomes the skin of the body. Through the reflex concept, we can participate in the existence of the creature which we can examine its behaviors. The existence of ‘the feeling’ and ‘the thing’ coincide. The creature,’reflexive alienated personas are perceived.
The individual locates self in the ‘space-net’ as a prosthesis, the space attunes itself according to this changeable, living prosthesis brings forward an important understanding of structures. Within the loop of image and viewer relationship, net becomes an open system due to multiple focal points and centers.
By examining the behaviors particular to dream and cinema, it is aimed to sample sections and conditions that belong to architecture limited by nomad, creature, reflex, and to pose a text under the concept of architecture of the super-humane creature that will provide us to experience how this ‘net-space’ and its limits function.
In the ‘appropriate place for birth’ section, films and concepts are examined in order to reveal psychological topographies. Spontaneous thinking concept is an important feature of the ‘body’ and in this thesis of the ‘experiments’ section. It questions ‘mass’, ‘prosthesis’ and ‘individual’ designs through ‘Self-forming spatial contractions’, ‘Spatial existences introduced by the camera’ studies and ‘body calendar’, ‘structure forming its materiality’ space experiments based on language.
The video studies realized during this thesis process, apart from the text are also placed within the experiments section. Their self-expression is as important as their constructed relations aimed for critique and research.
The ‘Experiments’ section is planned to allow for different readings, in this section images take part as text and some text as image.
Films that have an important role in the formation of this thesis that are not cited are shown in the source.
* M. Cem Yardımcı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bina Bilgisi Anabilim Dalı, İstanbul Teknik Üniversitesi, 2008.
m cem yardımcı 